tofaş sergi sarayı güzel mekanmış, günlerden birgün sevdik, gezdik...

Yanlış hatırlamıyorsam 4 Ekim'di, hava pek bi güzeldi, evimizin yakınlarında Tofaş Sergi Sarayı var, çok güzel düzenlenmiş, yeşillik içerisinde, yürüyüş alanı, park, cafe, oyuncak sergisi, araba sergisi vs vs vs... Dedik ki şöyle bir havalanalım, yürüme egzersizleri yapalım... Çok güzel geçti günümüz, Öykü'cükte vardı... Eğlenceliydi.
 Batu çimenerde bulunca kendini, bir sevindi, bir şaşırdı önce, sonra hemen yolma ve ağıza götürme işlemlerine geçiş yaptı. Dışarıda olmaya bayılıyor. İçmemesi yememesi gereken şeylere karşı aşırı ilgili, resimlerde de mevcut, kafvenin telvesi ve soğuyan çikolatadan götürdü!
Ayrıca kendi oyuncaklarına karşı ilgili olduğu pek söylenemez şu sıralar, en fazla 5-10 dk, o da nadiren; onun yerine, çekmeceler, dolaplar, tavalar, tencereler, prizler, kablolar, kemerler, oje şişeleri, deodorant kutuları, kolyeler, bilezikler, kitapar (yırtmak için) , çöpler, su bulunduran alanlar hatta klozet içi, duşakabin, dönen sandalyeler, koltuklara tırmanma vs vs vs yani anlayacığız zararlı olan herşeyle kendi oyucağıymış gibi oynamaya bayılıyor, öyle çok mutlu... Kızınca malesef o da kızıyor :) Hemen ilgili alandan ses tonumu ayarlayarak alıyorum onu, dikkatini başka şeylere çeksem de, bir süre sonra yine bitiveriyor zararlı şeylerin başında! Gözden kaçırmaya, öyle bir süre yanından ayrılmaya gelmiyor anlayacağınız. Zor bir dönemdeyiz... Ama tabii bir okadar da en güzel...