Yaklaşan 2.yaş ile beraber pek çok gelişme mevcut hayatımızda...
Bebeklikten döneminden çıkan minnoşun büyüdüğünü, bağımsız hareket edebildiğini görmek her nekadar çok farklı ve hoş bir duygu olsa da henüz söz dinleyebilme ve bizlere uyumlu olabilme yaşına gelmedi tabii daha.
Pek çok iletişim kaynağında okuduğumuz ve deneyimlediğimiz 2 yaş sendromu bence tam bir gerçek! 2 yaş gerçekten zor bir döneme geçiş yaptığımızın ilk adımıdır, Batu ile yaşadığımız ve paylaştığımız pek çok duygu mükemmel evet, ama bu sıralar yaşadığımız belirtiler bizi zorlayabiliyor zaman zaman. Ağlamalara başlamalar, bazen ısırmalar, huysuzlanmalar, inatlaşma ve bazı öfkelenme durumları...
Bir anne olarak, bazen doğru, bazen de yanlış davranış şekilleri izleyebiliyorum, bazı durumlarda kendime hemen müdahale edebilirken, bazı durumlarda o an kendime engel olamıyorum, ya da farkında olamıyorum. Biraz düşününce farkedip, yenilememeye çalışıyorum. Eminim pek çoğumuz bu hallerden geçtik, geçiyoruz ya da geçeceğiz. Olumlu düşünme ve sevgiyle hareket etme eylemlerine bir de sabırı ekledik mi olay tamamdır sanki?!
Son zamanlarda başbaşa geçirebildiğimiz zaman dilimi öylesine azalmışken, ben o'nu, o ben'i böylesine özlerken, birbirimize çok ihtiyacımız varken 2 yaş sendromu durumları biz'i biraz etkiliyor tabii doğal olarak... 22. ayını doldurdu minik oğlum, sağlıkla çok şükür... 2 yaş sen bizi bekle, biz sana geliyoruz asıl!
2 Yaş Sendromunda pek çoğumuzun karşılaşabileceği başlıca belirtiler;
ağlama (ağlar gibi yapma da denebilir)
istediği yapılmadığında huysuzlaşma
nesneleri (oyuncak, ayakkabı, kumada, o an ne denk gelirse) fırlatma ve atma
öfke,inatlaşma,hırçınlık
kendine yada karşısındakine zarar verme eğilimi (vurma, ısırma vb.)
yemek yemek istememe
uyumak istememe
inatlaşma
öfke
dengesizlik,uyumsuzluk,olumsuzluk
Peki neler yapabiliriz?
Bence öncelikle bu durumun geçici bir dönem olduğunu sürekli kendimize hatırlatmakla başlamalıyız!
Sabırlı davranabilmek adına maximum özeni göstermeyi deneyebiliriz.
Sahip olduğu enerjiyi harcayabilmesi için ona fırsat verebiliriz, bazı durumlarda yada zamanlarda onu serbest bırakıp, rahat hareket edebilmesini sağlayabiliriz, müdahale etmeden, özgürce...
Maalesef gereksiz korkularımız adına pek çoğumuzun düştüğü hataya düşerek ; kısa süreli bir engelleme sağlayan ve günde defalarca kullandığımız -HAYIR -YAPMA gibi olumsuz kelimelerden biran önce vazgeçebilmeliyiz ki kendi geliştireceğimiz yollarla çocuklarımızın dikkatlerini farklı yönlere çekme konusunda uzmanlaşalım... Hatta bence bu kelimeler durumu daha da vahim ve çekici hale getiriyor ve çocuk özellikle istenmeyen davranışını tekrarlamaya devam ediyor, test edildi, onaylandı...
Empati yeteneğimizi geliştirmeyi ve o'nun gözünden bakabilmeyi deneyebiliriz.
Aslında onlar için daha pek çok şey yapabiliriz, bu geçiş sürecini biraz daha kolaylaştırmaya çalışmak adına biraz çaba göstermemiz gerekiyor yalnızca, bütün sorun bu!
Daha detaylı bilgi almak için aşağıdaki linklere tıklayabilirsiniz.
doktorsitesi.com
gebelikveannelik.com
uzmantv.com
BATU'YA NOT:
*Bekle bizi 2 yaş, asıl biz sana geliyoruz!
*Açık ve net: anlatılmaz, yaşanırsın!
*Seni çok seviyorum!
Herkese sağlıklı, sabırlı, keyifli ve mutlu 2 yaş sendromları!
Sevgiler.
8 yorum:
Ozge hanim ayni sendromu bizde yasiyoruz hsla devam ediyor korkarim 3 yasina kadarda devam edecek.bazen sokakta dedigini yapmadigimizda yola uzanip aglamaya basliyor kaldiramiyoruz.tabi ben gulme krizine giriyorum.hic gormedim boyle bisey.anlaticaz insallah.allah yardimcimiz olsun:))
BİZ ATLATTIK.KIZIM 9 YAŞINDA.
ŞİMDİ HATIRLIYORUMDA AĞLAMA ODASI DİYE BİR ODA İCAT ETMİŞTİM AĞLAYARAK BİRŞEY YAPTIRMAK İSTEYİNCE SUSANA KADAR O ODAYA GÖNDERİYORDUM BİNEVİ CEZA ODASI, OYUNCAK,TV YOK.HATTA ÇOK YAKINLARIMIN EVİNDE BİLE BULUYORDUM BÖYLE BİR ODA VEEE OTÜR DURUMLARDA İNATLA İSTEDİĞİNİ YAPMADIM,YAPTIRMADIM.
KIZIM ŞUAN BİLE ANNEM BİRŞEYE HAYIR DERSE NEYAPARSAN YAP BİRDAHA EVET DEMEZ DER.
KOLAY GELSİN SEVGİLER
çokta tatlı batucuk :) sevgiyle özenle büyüyen nice cocuklar olması dileklerimle. Hepimize sabır diliyorum
İki,üç,dört derken öyle çabuk geçiyor ki yıllar şaşırıp kalıyorsunuz.
Dilerim Batu hep mutlu geçirir yıllarını.Sevgiler.
Ozge'cim zor bir surec saniyorum hatta Alpcan kadar uyumlu bir bebek annesi olarak ben yasarsam bana cok daha zor gelebilir.. Henuz 20 aylik olduk biz.. Umarim her donem oldugu gibi en hafif sekli ile atlatirim bu donemide.. Batu'yu opuyor ona bu kadar deger veren tatli annesini de kucakliyorum ! ;)
Daha bu ne ki, bizimki benim tableti sürekli kullanmaya başlayınca ben de tableti işyerinde bırakmak durumunda kaldım her akşam karşılayı tablet pc'yi soruyor yok deyince de "Babaa bu hiç adiiiil değil" diyor. Yürü dedim ben de sen mi öğreteceksin adaleti bana zırtapoz :))))
hepsi geçeer.
ama çok yakışıklı yine.
saçlar da kısalmış.
:)
yerim ben sendromunuzuuuu olmassa olmaz herkez bir geçiriyor tatlım bizde geçirdik yaşarken çok uzun gibi geliyor insana ama şimdi bir hesapladım sanırım maximum 40 gün civarında atlattık inşallah sizde çabucak atlatırsınız.. batuyu burdan sıkıştırıyorum:))
Yorum Gönder